لطفا پارسی را پاس بداریم...
دوشنبه, ۱۱ بهمن ۱۳۹۵، ۰۱:۰۲ ب.ظ
نمی دانم این چه وسواسی ست درون من، نسبت به املای زبان فارسی!
آنقدر که وقتی جناب همکار در فیش های انتقالی به حسابداری، کلمه ی "علی الحساب" را می نویسد "الل الحساب" میخواهم خودکار را در حلق مبارکش فرو کنم...
یا وقتی به جای اکسیر حیات مینوسید اکسیر حیاط!!!! (حیاط هم اکسیر دارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟) تصور کنید چه حالی به من دست میدهد! در حالی که مجبورم سکوت پیشه کنم...
یا آن رفیق گرمابه و گلستانمان (فامیل دور!) وقتی توی گفتگوهای تلگرامی اش (معادلی برای تلگرام نجستم) واژه ای را با املای اشتباه تایپ میکند، نمیتوانم تذکر ندهم.
یا تصور کنید داداش کارفرما و جناب همکار وقتی برای من فیش یا یادداشتی می گذارند و من می بینم حتی اصول اولیه ی نگارش هم در این خط رعایت نشده! و حتی نمی توانم حدس بزنم منظور نویسنده چه بوده!!!! (البته این یکی انصافا برمیگردد به بدخطی دوستان، یعنی وارد مقوله ی خوشنویسی املا میشود)
یعنی چه دارد بر سر زبان فارسی مان ، زبان مادری مان می آید؟؟؟
چرا ادب پارسی را پاس نمی داریم؟؟؟؟؟
به قول بچه ها داریم به کجا میرویم؟؟؟؟؟
پ.ن1 .قبلتر ها فیلم سینمایی دیدم که اسمش به هیچ عنوان یادم نمی آید. فقط یادم است که چندتا دختر و پسر ماجراجو دنبال حقیقت و مقابله با شر بودند.
و عمه ای داشتند که معلم زبان بود و به شدت به رعایت دستور زبان حساس بود
وقتی نیروی شر فیلم به خانه ی عمه یورش برد، عمه را مجبور کرد نامه ای بنویسد و در آن دروغ بگوید
عمه هم نامه را نوشت. نامه ای پر از غلط املایی
و بچه ها وقتی غلط املایی های عمه را کنار هم گذاشتند، به رمزی رسیدند که توانستند نیروی شر فیلم را نجات دهند
گاهی با آن عمه ی وسواسی همزادپنداری میکنم!!!
پ.ن.2 : خواهشا برای آرامش اعصاب همکارانتان هم که شده خوش خط تر و با غلط املایی کمتر یادداشت بگذارید!
پ.ن3: با عرض پوزش از فامیل دور، داداش کارفرما و جناب همکار که آبروی حقیقی شان را در دنیای مجازی به هیچ انگاشتم!!! پوزش...
آنقدر که وقتی جناب همکار در فیش های انتقالی به حسابداری، کلمه ی "علی الحساب" را می نویسد "الل الحساب" میخواهم خودکار را در حلق مبارکش فرو کنم...
یا وقتی به جای اکسیر حیات مینوسید اکسیر حیاط!!!! (حیاط هم اکسیر دارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟) تصور کنید چه حالی به من دست میدهد! در حالی که مجبورم سکوت پیشه کنم...
یا آن رفیق گرمابه و گلستانمان (فامیل دور!) وقتی توی گفتگوهای تلگرامی اش (معادلی برای تلگرام نجستم) واژه ای را با املای اشتباه تایپ میکند، نمیتوانم تذکر ندهم.
یا تصور کنید داداش کارفرما و جناب همکار وقتی برای من فیش یا یادداشتی می گذارند و من می بینم حتی اصول اولیه ی نگارش هم در این خط رعایت نشده! و حتی نمی توانم حدس بزنم منظور نویسنده چه بوده!!!! (البته این یکی انصافا برمیگردد به بدخطی دوستان، یعنی وارد مقوله ی خوشنویسی املا میشود)
یعنی چه دارد بر سر زبان فارسی مان ، زبان مادری مان می آید؟؟؟
چرا ادب پارسی را پاس نمی داریم؟؟؟؟؟
به قول بچه ها داریم به کجا میرویم؟؟؟؟؟
پ.ن1 .قبلتر ها فیلم سینمایی دیدم که اسمش به هیچ عنوان یادم نمی آید. فقط یادم است که چندتا دختر و پسر ماجراجو دنبال حقیقت و مقابله با شر بودند.
و عمه ای داشتند که معلم زبان بود و به شدت به رعایت دستور زبان حساس بود
وقتی نیروی شر فیلم به خانه ی عمه یورش برد، عمه را مجبور کرد نامه ای بنویسد و در آن دروغ بگوید
عمه هم نامه را نوشت. نامه ای پر از غلط املایی
و بچه ها وقتی غلط املایی های عمه را کنار هم گذاشتند، به رمزی رسیدند که توانستند نیروی شر فیلم را نجات دهند
گاهی با آن عمه ی وسواسی همزادپنداری میکنم!!!
پ.ن.2 : خواهشا برای آرامش اعصاب همکارانتان هم که شده خوش خط تر و با غلط املایی کمتر یادداشت بگذارید!
پ.ن3: با عرض پوزش از فامیل دور، داداش کارفرما و جناب همکار که آبروی حقیقی شان را در دنیای مجازی به هیچ انگاشتم!!! پوزش...
- ۹۵/۱۱/۱۱
- ۴۶۱ نمایش