اینجاهم به خاطرات قدیمی پیوست
یه موقعی اینجا نوشتن چه حال خوبی داشت!
صفحه ی بیان رو که باز میکنم احساس میکنم ده سال پیشه و من توی دفتر داداشم، پشت کامپیوتر نشستم، و هی دارم چک میکنم که نکنه یهویی داداشم از پله های دفتر بپره پایین و من متوچه نشم و صفحه بیان یا هر سایت دیگه ای باز باشه :))))
الان ولی توی خونه م
و تنها دغدغه ام اینه که حالا که بچه ها خوابن، به کارای عقب افتاده م برسم، ناهار چی بپزم، نوبتِ دکترِ پسرک یادم نره و ....
آدما عوض میشن، فازشون، حال و هواشون، دغدغه هاشون... همه چی عوض میشه...
احتمالا اینجا دیگه مطلبی منتشر نشه، خواستم بگم حضورتون برام ارزشمند بوده و هست.
- ۰۴/۰۳/۱۲
- ۸۱ نمایش
سلام
اینجا رو هم حفظ کنید حتی شده کمتر مطلب بگذارید
آدرس ایتا رو هم عمومی برای همه بگذارید
این طبیعت آدمها هست که شرایط و علائق و حتی سلایقشون تغییر کنه