و ما یوم الخمیس...
گفت: روضه ی پیامبر (ص) بخوان.
قدری با خود فکر کرد. خدایا چه بخوانم؟ روضه ی رحلت حضرت رسول (ص) یا روضه ی سوزاندن جانش؟
گفت روضه ی حضرت پیامبر را بخوان.
روضه ی پیامبر (ص) روضه سیلی زهرا (س) ست، میان کوچه های تاریک مدینه، روضه ی محسن است، در رحم مادر...
روضه ی حضرت رسول (ص) یاد غریبی امیرالمومنین است، آه جگرسوز علی ست، میان نخلستان های کوفه...
روضه ی تابوت حسن بن علی (ع) ست، در محاصره ی نامردمان، خاک خاموش قبرستان بقیع است، بی هیچ شمع و چراغی...
روضه ی رسول خدا (ص)، روضه ی زینت دوش حضرت مصطفاست، خفته بروی خاک گرم کربلا ... داغ سیدالشهداست، بر دل صبور زینب کبری...
خواندن روضه ی حضرت رسول، از روضه ی تمام ائمه سخت تر است، زیرا که یک روضه است، ولی ذکر سوزاندن جان چهارده نورخداست، که هر چه آزار بود، از آن روز شروع شد،
آه ... یوم الخمیس... و ما یوم الخمیس* !!!
*قَالَ یَوْمُ الْخَمِیسِ، وَمَا یَوْمُ الْخَمِیسِ ثُمَّ بَکَى حَتَّى خَضَبَ دَمْعُهُ الْحَصْبَاءَ فَقَالَ ...
ترجمه: (ابن عباس) گفت: روز پنجشنبه ، چه روز پنجشنبه‌ای ! بعد ابن عباس گریه کرد . به قدری گریه اش تند بود که حتی ریگ‌ها را خیس کرد .
بعد ابن عباس با همان حال گریه گفت :
روز پنجشنبه بیماری نبی مکرم شدت گرفت ، آن حضرت فرمود : کتابی (قلم و دوات) به من
بدهید تا چیزی بنویسم که برای ابد راه گمراهی را بر شما ببندد . کسانی که
نزد پیامبر بودند(لعنة الله علیهم) ، به نزاع پرداختند ؛ در حالی که هر گونه نزاع در نزد
پیامبر ممنوع است . گفتند : پیامبر هذیان می گوید . حضرت فرمود : مرا رها
کنید . آن چه که من در او هستم ، بهتر است از آن چه که مرا به آن دعوت می
کنید ...
ابن
عباس بیرون آمد و گفت : مصیبت و تمام مصیبت (ریشه تمام مصیبت ها) های
اسلام همان بود که ما بین پیامبر و بین کتابت پیامبر مانع شدند .
صحیح بخاری ، ج4 ، ص31 ، ح3053 ، کتاب الجهاد والسیر ، ، باب هل یستشفع الی اهل الذمة ومعاملتهم .
