پشت خطی های غیرمجاز
مشتری پر حرفی داریم
آنقدر پر حرف و به قول خودمان شور و فتوری که وقتی وارد دفتر می شود کل ساختمان را روی سرش میگیرد! (فکر کنم شور و فتوری دیگر واژه ای صددرصد کاشانی باشد! به معنی شلوغ کن و پرسروصدا)
مثل همیشه پله ها را سه تا یکی کرد و پرید توی دفتر
بعد از شوخی های مسخره و "ما مال مردم خوریم" و "ما دزدیم" و "ما میخوایم پول شما رو بالا بکشیم" های همیشگی، حرف رفیق شفیقش را تعریف کرد:
سید! رفیقم میگه مشتری هاتو از روی آهنگ پیشوازشون بشناس! اگه روضه و قرآن و اینا گذاشته بودن، بدون مال مردم خورن.
از حرفش بدم آمد. راستش مشتری پرحرف ما. آنقدرها هم بی دین و مذهب نبود. با سابقه ای که از خانواده اش سراغ داشتم،این حرف ازش بعید بود. می دانستم که همه شان روحانی و حافظ قرآنند. خودش هم بچه بدی نیست. با این حال باز هم از حرفش بدم آمد.
تا اینکه گذشت و گذشت و گذشت و چندتا از چک های مشتری هایمان برگشت خورد.
و چند تا از مشتری ها جواب گوشی ام را برای تسویه ی حسابشان نمی دادند
و چندتا از مشتری ها انگار خدا و پیغمبر سرشان نمی شد...
و از قضا نود درصدشان آهنگ پیشوازشان فرمایشات رهبریست، یا صلوات خاصه ی حضرت رضاست، یا روضه ی علم میزنم... یا فرازهایی از زیارت عاشوراست. آنقدر که صدای داداش کارفرما در آمد که بابا ما زیارت عاشورا رو حفظ شدیم دیگه بسه!
و جالب اینجاست که این پشت خطی ها نه به قیافه این آدمها میخورد و نه به گروه خونی شان!
و من در دلم به تک تکشان فحش دادم. خب انسان لاشعور!!! میخواهی پول بالا بکشی، حرفی نیست. آن آهنگ پیشواز را از پشت خط گوشی ات بردار تا بیش ازین مردم را نسبت به دین و مذهب بدبین نکرده ای
دلم برای خدا می سوزد. برای امام حسین (علیه السلام) ، برای رهبری... برای هر نشانه ای از دین که احمق هایی مثل مشتری های ما اینجور دستآویزشان میکنند برای بالا کشیدن مال مردم
مشتری پر حرفمان را بگویید ما به نشانه ی تسلیم دستهایمان رابالا آورده ایم. حق با توست. دین غریب تر ازین حرفهاست که تو میگویی. هرچند به من و امثال من بر بخورد...
پ.ن: من بعد اگر خواستیم به هر دلیل شرعی و غیرشرعی گوشی مان را جواب ندهیم، اول یادمان باشد آن پشت خطی روضه و قرآن را با شماره گیری کد مربوطه از روی خطمان برداریم، بعد اگر خواستیم تا یوم الحساب گوشی را روی حالت بی صدا گذارده و جواب طرفمان را ندهیم. گمان می کنم اینگونه عاقلانه تر باشد
اما اولین چیزی فکرم را درگیر کرد اینه که یادم باشه چقدر اهنگ گوشی ِ من برای مردم نشون دهنده ی شخصیتم هست
و چقدر باید مواظب باشم با آهنگ پیشوازم کسی را به چیزی بد نیت نکنم