دندانکش های بی اعصاب....

دلم خوش بود به نصفه عقلم!!

هنوز یک دندان عقل ناقابل توی فکم مانده بود که انگ بی عقلی را به خودم نکشم که آن هم به لطف حضرت دکتر زایل شد..

دندان قبلی که بیش از هفتاد هزارتومان پایمان در آمد. به توصیه ی دوست و آشنا گفتیم این یکی را ببریم بیندازیم توی سطل آشغالِ درمانگاه بلکه یک دهم آن دندان خرج کنیم.

چندین بار با خودم تمرین کردم که چطور قضیه را با دکتر مطرح کنم که فکر نکند به خاطر ارزانی درمانگاه و گرانی مطب دندانم را دستش داده ام، دست آخر پیش خودم گفتم میدانی؟ هیچ چیز بهتر از کچلی و راستی نیست. میگویم دکتر قبلی تشخیص داده باید دندان عقل را از بیخ کشید، تشخیص شخص شخیص جنابعالی چیست؟

و اتفاقا همین را هم گفتم. و اتفاقا دکتر رم کرد! و عصبانی شد که برو بده همان دکتری که تشخیص داده بکشد! گفتم دکتر!!! من که چیزی نگفتم که به تریش قبایتان بربخورد! یعنی گفتم که ... یعنی... (و یک دست جام باده و یک دست ماله و در فکر اینکه چطور میتوانم این دسته گل را ماله کشی کنم!)

و گفت برو عکس بگیر.

و بدوبدو رفتم و عکس گرفتم...

و دوان دوان پله های آسانسور را ده تا یکی کردم و برگشتم...

ساعت نزدیک ده شده بود. رفتم توی اتاق دکتر و عکس سلفی دندانم را به منشی دادم

در همین حین بود که یک زن و مرد افغان (از آن مظلومها) وارد اتاق شدند. و انگار که منشی از دیدن این دوتا بنده خدا آتش گرفته باشد. با پرخاشگری گفت دندان نمیکشیم. زن افغان با صدای خفیفی گفت چرا؟ و منشی داغ کرد که واااای باید به اینام جواب پس بدیم!! نمیکشیم نمیکشیم...

و بعد که از اتاق آمدم بیرون فحش و نفرین بود که به منشی میدادم. احمق! (منشی را میگویم!) معلوم است که باید جواب بدهی. تو پول میگیری که جواب بدهی! جنابعالی توی اتاق دکتر نقش فرغون را که بازی نمیکنی... اصلا چه فرقی بین جواب دادن به ایرانی و افغان و ترک و لر هست؟

و بعد فلش فحش و نفرینم به سوی خودم آمد... چرا در مقابل بی شعوری منشی سکوت کرده بودم؟ ترسیدم دندانم را نکشند؟ خب نکشند!

باید جوابش را میدادم تا دفعه بعد جرأت نکند با بیمارش اینطور برخورد کند. علی الخصوص اگر افغان باشد و بی پناه

از این بار که گذشت اما از همین تریبون به خودم قول میدهم دفعه بعد در مقابل هیچ ظلمی سکوت نکنم. حتی اگر به ضرر خودم تمام شود...

---

پ.ن. ببخشید اگر پستم تلخ بود و عصبانی. کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد؟!
پ.ن2: احساس میکنم شیعه بودن با سکوت در مقابل ظلم تضاد فاحش دارد... هر ظلمی و در هر سطحی!