پویش کمکی از من بر می آد؟!

بسم الله الرحمن الرحیم 

راستش اولش انگیزه‌ای برای نوشتن نداشتم ولی وقتی دیدم آقای دکتر صفایی نژاد اینقدر پیگیر بحث هستند و تلاش کردند برای این مسئله همراه با سبو، نشستیم و صحبت کردیم.( البته از اونجایی که تو واتساپ نمیشه نشست وایساده صحبت کردیم) 

نتایج بحثمون رو تو چندتا بند خلاصه کردیم که اینجا براتون می نویسم (رونوشت هم تقدیم میشه خدمت آقای قدیری و آقای دکتر صفایی نژاد!)

۱.بحث اول اهمیت وبلاگ نویسیه؛ چیزی که هم مسئولان بیان و هم خود بلاگرها ازش غافل اند.

یه سری میان اینجا برای وقت گذروندن؛ دلی می نویسن و هر وقت عشقشون کشید در وبلاگ رو تخته می کنند و میرن! خوب ما با اینها کاری نداریم. اینا احتمالاً همه کارهاشون دلیه!

 روی صحبت من با اوناییه که نوشتن رو دوست دارن و می خوان با نوشته هاشون تاثیرگذار باشند که خوشبختانه این عده کم هم نیستند. (همون متخصصان قلم!)

 یکی از اهمیت های اساسی وبلاگ برای این گروه، ماندگاری اونه. تو این چند صباحی که گذشته، همه دیدیم که شبکه های اجتماعی زیادی اومدن و رفتن؛ وی چت، کلوپ، فیس بوک، توییتر اینستاگرام و... اما اونی که همیشه مونده و به لطف قدرت سرچ‌گوگل همچنان عمر حضرت نوح داره وبلاگه. و این ماندگاری، برای این متخصصان خیلی مهمه، هر چند دامنه تاثیرگذاری شون کمتر باشه!

 البته دلایل انتخاب وبلاگ زیاده، ولی خوب به هر دلیل محکم یا آبکی، اونا اینجا رو انتخاب کردن برای نوشتن، پس باید براشون احترام قائل شد و به خواسته هاشون گوش کرد، نکنه یه روزی بیاد صبح چشم باز کنیم و ببینیم به خاطر عدم رسیدگی مسئولین هر چی رشته بودیم پنبه شده و کل وبلاگ، رفته رو هوا!

۲. نکته دوم اینکه پیشنهادی که مطرح میشه نباید بیفته تو پیچ و خم اداری نهادهای دولتی، چون با سبقه ی وحشتناکی که همه مون از اینجور کاغذ بازی ها و همچنین از عزم راسخ دولت برای کارهای فرهنگی! در ذهن داریم بهتره عطاش رو به لقاش ببخشیم!

 نکته بعد اینکه پیشنهادها باید به صورتی باشد که نتیجه اولیه در کوتاه مدت به دست بیاد تا ایجاد انگیزه کنه؛ هم برای مسئولان و هم وبلاگ نویسان.

۳.  اما بخش سوم شامل چندتا پیشنهادی است که ما با یه بحث دونفره بهش رسیدیم؛ 

اول اینکه اگه ممکنه مسئولین محترم این کشتی فرهنگی، یه تعریف جدید از وبلاگ و وبلاگ نویسی برای خودشون ارائه بدن و اگه ریاست قدیمی واقعا وقت و انگیزه کافی برای این کار رو ندارن و فکر میکنند که توجه به وبلاگ وقت هدر دادن هست، مدیریت جدید تعریف بشه ( البته با کمال احترامی که برای مدیریت فعلی قائل هستیم، ولی از اونجایی که الان دوساله حتی سایت بیان به روز نشده اینجوری به نظر میاد که واقعا انگیزه ی وقت گذاشتن برای جایی که حداقل بیش از هزار نفر دارند تلاش میکنند تا رو پا بمونه، ندارند، تک تک این افراد میتونستند به جای انتخاب blog.ir مثل خیلی های دیگه ای که اینجا رو رها کردند و رفتند سراغ شبکه های اجتماعی پر سر و صداتر، رها کنند و برن. هم تواناییش رو دارند و هم دسترسی، پس موندن اینجا یعنی اینکه شما و این دامنه براشون  اهمیت دارید. توقع حداقل توجه توقع بی جایی نیست)

دوم باتوجه به اینکه به نظر میاد یکی از مشکلاتی که سرویس بیان با اون رو به رو هست کمبود نیروی انسانی و تامین هزینه این نیرو هست. پیشنهاد ما اینه که مسئولین یه لیستی از مهارتهایی که مورد نیاز هست را  ارائه بدهند. تا از میون خود بلاگرها افرادی که تواناییش رو دارند به صورت داوطلبانه، بدون دریافت دستمز یا با حداقل دستمزد کار رو انجام بدهند.

سوم اینکه منبع درامدی معرفی بشه برای رفع مشکلات مالی، سنت حسنه وقف، جذب اسپانسر از پیشنهادهاست و حتی امثال من حرفی هم نداریم که تبلیغات بیاد گوشه وبلاگمون، یا حتی مبلغی بابت بعضی از خدمات پرداخت کنیم (اما به شزطی که واقعا اثرش رو ببینیم نه اینکه سر خورده بشیم. هم پول بدیم وهم هیچ گسترشی داده نشه این باعث میشه که ماهم دست به مهاجرت بزنیم از اینجا) 

 نکته چهارم اینکه یه طرح جدید برای سرویس بیان ریخته بشه که از نظر گرافیکی، اطلاعیه ها، خبرها و این جور مسائل جذاب و پویا باشه و همچنین یه شواریی از بلاگر ها تشکیل بشه تا هر چند وقت یک بار جلسه ای داشته باشند و مسائل رو بررسی کنند و بتونند به مسئولین گزارشی از عملکرد ارائه بدهند. 

و نکته آخر اینکه حالا که از بین بلاگرها واقعاً درخواست ارتقای خدمات وجود داره و حرکتی شده، مسئولان محترم هم با تمام توان حمایت و حرکت کند و مثل دفعه قبل ما ناامید نکنند.

4. یه درخواست هم من از بلاگرهای عزیز دارم و اینکه تلاش کنید برای معرفی بیشتر سرویس بیان و وبلاگ نویسی رو گسترش بدید. اون دسته از بلاگر های عزیز که تو شبکه های اجتماعی دیگه فعالیت دارند هم وبلاگ را رها نکنن و حتی بهتره توی این شبکه ها وبلاگ را پای مطالبشون معرفی کنند. اینجوری هویت وبلاگ بر میگرده و از این گوشه نشینی بیرون میاد.

و یه پیشنهاد برای همین پویش: قطعا خوندن این همه پست پرا کنده و گاها پیشنهاد های تکراری  سخت است. بهتر است که  این پست ها و پیشنهاد ها جمع آوری بشه و  تکراری ها حذف بشه و به صورت یه گزارش خدمت مسئولین محترم ارائه شود. 

عذر تقصیر بابت پرگویی و با تشکر از آقای قدیری و همه دوستان و اهالی فرهنگ و تشکر ویژه از آقای دکتر صفایی نژاد به خاطر تلاش بی دریغ شون

و من الله التوفیق 

چهارم شعبان المعظم سنه ی ۱۳۹۹