فاخلع نعلیک...
اگه علاقمند به خواندن داستان های زیبا با ساختار حرفه ای و هنرمندانه هستید، خواندن سوره طه رو از دست ندید...
خداوند در این سوره، اوج زیباییِ یک روایت رو به تصویر کشیده...روایتی که برای یه مخاطب مبتدی هم جذابه... روایت زندگی حضرت موسی (علیه السلام)
من هروقت این سوره رو میخونم، از تصویرسازی های فوق العاده ش به وجد میام. مثلا تصور کنید صحنه ی داستان، درمورد صحبت های خداوند با حضرت موسی و حضرت هارونه، ناگهان صحنه عوض میشه و میره تو کاخ فرعون! و انقدر این پرش موقعیت، هنرمندانه اتفاق میفته که یک آن خودت رو در بطن داستان و وسط کاخ حس میکنی!
یا مثلا حضرت موسی داره با فرعون حرف میزنه، ناگهان متکلم عوض میشه و این خداونده که داره با بشر صحبت میکنه، و این تغییر مکان ها و گوینده ها، جزء حرفه ای ترین روایت های تاریخه.
و یکی از قشنگی های دیگه ی سوره، تغییرات زمانی بی نظیره... مثلا تصور کنید الان حضرت موسی چهل ساله ست، توی کوه طور، خداوند داره بهش امر رسالت رو انشا میکنه، ناگهان به یادش میاره زمانی که موسی نوزاد بود و مادر، فرزندش رو در صندوقی به نیل انداخت و خداوند نجاتش داد و... و توی دوتا آیه و چند عبارت، چنان با ظرافت همه ی این چهل سال رو تشریح میکنه که کل داستان میاد دستت...
و قشنگ تر از همه، اینکه هدفِ داستان، هیچ جا گم نمیشه! هرجا لازمه، با لطف و جذابیت، خداوند از داستان نتیجه گیری میکنه و موعظه دقیقا سر بزنگاه میرسه! چرا که قرآن کتاب قصه نیست، بلکه کتاب هدایته، و از قصه ها هم قراره امر هدایت بیرون بیاد...
بنظر من، استاد هنر داستان، نه داستایوفسکیه، نه چخوف، نه جمالزاده و نه آل احمد...
استاد سخن، با اختلاف زیاد با نفر بعدی، خود خداونده! پس داستان های زیباش رو از دست ندید...
پ.ن۱: خداوند، از حضرت موسای کلیم، تو سوره های زیادی یاد کرده، منتها گمون میکنم سوره ی طه جامع ترین روایت رو داشته باشه. با تدبر و دقت بخونید و منم دعا کنید :)
پ.ن۲: تیتر برگرفته از آیات ابتدایی سوره طه، خطاب خداوند به حضرت موسی حین بعثت؛ فاخلع نعلیک یعنی کفشهات رو دربیار...
انک بالوادی المقدی طوی ....
آخیییییی