حلیم خورا کجای مجلس نشستن؟!

برای اینکه بپزی و جا بیفتی، باید حلیم بشی...

و برای اینکه حلیم بشی، باید عین حلیما، تو دیگ مسی داغ بشی، گر بگیری، ولی سر نری... باید این داغ شدن رو، این ذره ذره له شدن رو تحمل کنی و هیچی نگی، غیر از همون غل غل ریزی که حلیم میزنه! 

و برای رسیدن، هیچ راهی نیست جز حلم... جز صبر... و ما یلقاها الا الصابرون...

کانّه هیچکس به هیچ جا نمیرسه، جز با صبر!

---

پ.ن۱:از مولای دنیا و آخرتمون، امیرالمومنین علیه السلام، شنیدیم که اگه حلیم نیستی، خودتو شبیه حلیما کن! اینجوری خودتم حلیم میشی

پ.ن۲: اگه فرآیند پختن حلیم رو از نزدیک دیده باشید، علت گذاشتن این اسم رو براش متوجه میشید. حلیم غذاییه که حتما باید توی طولانی مدت و با صبوری بپزه. چون قراره گندما لعاب بدن. اصلا ایستادن کنار دیگ حلیم، خودش یه جور تمرین صبره!

پ.ن۳: تو این چند روز، خیلی تلاش کردم در رابطه با علی و باباش، رو صفت حلم خودم کار کنم. یه توفیقات کوچیکی هم به لطف خدا به دست آوردم. برام دعا کنید که تا رسیدن راه درازی رو در پیش دارم...