زنده باد دستمال یزدی
اینک سوال من اینه که چرا دستمالای آشپزخونه یا دستمال یزدیا رو که سه تاشو صد تومن میخری، هرچی میشوری، تو چربیا میمالی، باهاش بنزینای موتور حضرت آقا رو پاک میکنی، سپس میندازی تو وایتکس، و بعد با شمشیر سامورایی میفتی به جونش؛
نه پرز میشه، نه نخکش میشه، نه رنگش میره، آخر سرم میفته لای آشغالا و گم میشه، وگرنه مرگ تو کارش نیست!
ولی یه چادر رو که میخری پونصد و پنجاه هزار تومن، سپس با احترامات ویژه تاش میکنی و میذاریش تو کمد، مثل امپراطور گوگوریو باهاش رفتار میکنی، همیشه بالا بالاها جاشه، با شامپوی خاااصص میشوریش و هرگززز تو ماشین لباسشویی نمیندازیش؛
همینجوری خودش به خودش گیر میکنه و نخکش میکشه، الکی برا خودش میسوزه، و یه هفته بعد از خریدش همه پرزا و دون دوناش میان رو سلام و احوالپرسی میکنن!!
این چه سریه آخه؟
نمیشه پارچه بقیه لباسامونم از همون آشپزخونه ای ها بدوزن؟! خیلی اقتصادی میشه ها!
پ.ن۱: از همتون عذر میخوام اگه بخاطر از پست رمزدار قبلیم ناراحتتون کردم، بذارید پای حساب تلخکامی این روزهام، حالا این پست یخ و بی نمک رو نوشتم که تلخیا رو بشوره ببره!
ای وای تصور اینکع تو این اوضاع اقتصادی چادرم بسوزه هم برام رنج آوره...
چه کشیدین شما 😑