حاجی

بعضی از شاعرا هستن، بخاطر یه سروده کوتاه و معمولی، همیشه نور به قبرشون میباره!

طرف یه بیت شعر گفته، کار یه جماعتی رو راحت کرده و خدابیامرزی برا خودش خریده!

شاید حتی خودش هم موقع سرودن این شعر فکر نمیکرده که چه کار مهمی داره میکنه!!

بعنوان مثال به شعر زیر دقت کنید:

بچه که از خواب پا میشه جیش داره

حاجی که از مکه میاد، ریش داره!

آیا شما باور میکنید که نیمی از تعارضات دستشویی بردن علی ،با این شعر مسخره حل شده؟

بطوریکه پسرک در هر حال و اوضاعی باشه، و اگه به زور گوتین و لودر هم نتونم ببرمش دستشویی، با خوندن این شعر و شوخی های بعدش و چالش اینکه که«آیا حاجی که از مکه میاد ریش داره یا نداره!» کل فرآیند دستشویی تبدیل میشه به یه شوخی بامزه!

واقعا خدا رحمتت کنه ای شاعر گرانقدر که خودتم نفهمیدی چی سرودی!

---

پ.ن۱: در حل خیلی از تعارضات با بچه ها، بازی بهترین و سالمترین راه حله. فقط نیاز به خرج یه کم حوصله و ذوق داره... 

توی بازی و مخصوصا حرف زدن جای اشیاء، مشکلات عمیق مادر و فرزندی حل میشه. کاش خدا این توان رو به هممون بده که بتونیم کل فرآیندهای زندگی بچه هامون رو تبدیل کنیم به بازی

پ.ن۲: البته تو این راه من خودمم خیلی خیلی هنوز راه دارم تا برسم! ولی مدام باید به خودم گوشزد کنم که عصبانیت سخت ترین و پیچیده ترین راه ممکنه، و بازی و شوخی، بهترین و سریع ترین راه

---