آخرین جرعه این جام تهی را...تو بنوش...

تعجب میکنم از آدمایی که ادعای عاشقی میکنن و عشق خودشون رو مایه ی عسر و دردسر، حقارت و سرشکستگی، باعث عقب موندگی و منشا ضعف و ناکامی میدونن!

هرگز اینطور نیست...

عشق همیشه بالابرنده، رشد دهنده، مایه ی عزت و آزادگی و منشا نشاط و پیروزیه...

عشق والاست، و آدمِ عاشق همیشه در حال توسعه و تعالیه.

اگه چیزی در تو وجود داره که اسمش رو گذاشتی عشق، و باعث رشد و رفعتت نشده، بلکه باهاش کوچک و حقیر شدی، اسم اون رو عوض کن... اون می‌تونه هر چیزی باشه؛ مثل وابستگی، تعلق، دلبستگی، هوس، تعصب و یا هر چیز دیگه ای، ولی مطمئن باش که اسمش عشق نیست...

آدم عاشق، هیچوقت از تلخی عشق نمیگه، چون چیزی جز قشنگی نمیبینه!

به قول بچه ها گفتنی؛

 اگر در دیده مجنون نشینی، به غیر از خوبی لیلی نبینی...