سوال های بی سر و ته و جوابهای بی سر و ته تر!
_مامان! چرا ماشین آتش نشانی قرمزه؟
_برای اینکه تو خیابونا پیدا باشه!
_خب چرا نیسان آبیه؟
_ چون صاحب کارخونه ش استقلالی بوده!
_خب چرا ماشین پلیس سفیده؟
_چون پلیسا رنگ سفید رو خیلی دوست دارن!
من اگه بخوام میازارم موری که دانه کش است، نه تنها مورها میان تخم چشمامونو از تو کاسه سرمون کول میگیرن و میرن، بلکه همه زار و زندگی رو، از تخت و کمد و اجاق گاز و غیره و کذا رو هم باید از دم لونه شون نجات بدیم!!!
آخه چرا همچین شعری سرودی علیه الرحمه؟؟
فقط میخواستی ما رو عذاب وجدان بدی؟
اگه زن خودتم هر روز، روی اجاز گاز رو که نگاه میکرد چشماش سیاهی میرفت از مورچه، فقط به خاطر اینکه یه دونه برنج از تو قابلمه ش افتاده رو صفحه اجاق گاز، بازهم میگفتی میازار موری که دانه کش است؟؟
اصلا میخوام بدونم شاعر مورچه ها براشون نمیسرایه که میازار آدم بدبختی که صبح تا شب باید آشغال مورچه جمع کنه؟؟!!!
چیزی که من بعد از دیدن قسمتهای زیادی از «زندگی پس از زندگی» بهش رسیدم، اینه که خدا بعد از مرگ آدم، هیچ عذر و بهونه ای رو ازمون قبول نمی کنه...
شرایطم سخت بود، فلانی مقصر بود، تحت فشار بودم... مجبور شدم... دست خودم نبود و ...( ولا یعتذرون)
ما دقیقا عین عملمون رو بعد از مرگ دریافت میکنیم، اونم بطور کامل... (یوم توفّی کل نفس ما عملت)
و چیزی که برام جالبه اینه که همه تجربه گران مرگ، خودشون زشتی یا خوبی عملشون رو اونجا با تمام وجود قبول دارن، و هیچکس نمیتونه در پیشگاه نفس خودش ادعا کنه که مقصر این عمل من نبودم!
