به من گفتی صبوری کن... صبوری!
هیچ کس مثل تو، نتونست به من صبر و توکل رو بیاموزه
هیچکس چون تو، نتونست دست منو بگیره و با واژه ی شکیبایی آشنام کنه
تو خیلی چیزا به من یاد دادی...
من با توو یاد گرفتم که مثل ایوب صبور باشم.
بعد از تو فهمیدم که خوبرویان چقدر بی وفان...
فهمیدم که خیلی ساده لوح و احساساتی بودم که حرفاتو باور کردم و رو قولت حساب کردم...
تو با لبخندت، با اون نگاه نافذت، با اون حرفای قشنگت منو خام کردی..
الان دو ماه از وعده ای که کردی داره میگذره ولی هرروز داری امروز و فردام میکنی!
لعنتی!
ای به تو قبر اون وجدان نداشته ت صلوات!
جون عمه ت اون لگن ثبت نامی ما رو تحویلمون بده تا نرفتم اداره صنایع ازت شکایت کنم!
با تشکر ...
(قسمتی از مکالمه ی خیالیِ من با سایپا)
پ.ن: خواهشا جون هرکی دوست دارید به سایپا اعتماد نکنید، ما رو آینه عبرت بدونید که قرار بوده از برج شش یک ماهه ماشین رو تحویلمون بدن و تازه امروز فهمیدیم تا عید خبری از ماشین نیست! خدا ازت نگذره سایپا!
حالا ثبت نام ابانیا هم افتاده ابان ۹۹ :/